папсава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папсава́ны папсава́ная папсава́нае папсава́ныя
Р. папсава́нага папсава́най
папсава́нае		 папсава́нага папсава́ных
Д. папсава́наму папсава́най папсава́наму папсава́ным
В. папсава́ны (неадуш.)
папсава́нага (адуш.)		 папсава́ную папсава́нае папсава́ныя (неадуш.)
папсава́ных (адуш.)
Т. папсава́ным папсава́най
папсава́наю		 папсава́ным папсава́нымі
М. папсава́ным папсава́най папсава́ным папсава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папсава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папсава́ны папсава́ная папсава́нае папсава́ныя
Р. папсава́нага папсава́най
папсава́нае		 папсава́нага папсава́ных
Д. папсава́наму папсава́най папсава́наму папсава́ным
В. папсава́ны (неадуш.)
папсава́нага (адуш.)		 папсава́ную папсава́нае папсава́ныя (неадуш.)
папсава́ных (адуш.)
Т. папсава́ным папсава́най
папсава́наю		 папсава́ным папсава́нымі
М. папсава́ным папсава́най папсава́ным папсава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папсава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папсава́ны папсава́ная папсава́нае папсава́ныя
Р. папсава́нага папсава́най
папсава́нае		 папсава́нага папсава́ных
Д. папсава́наму папсава́най папсава́наму папсава́ным
В. папсава́ны (неадуш.)
папсава́нага (адуш.)		 папсава́ную папсава́нае папсава́ныя (неадуш.)
папсава́ных (адуш.)
Т. папсава́ным папсава́най
папсава́наю		 папсава́ным папсава́нымі
М. папсава́ным папсава́най папсава́ным папсава́ных

Кароткая форма: папсава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папсава́ны испо́рченный; повреждённый; см. папсава́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папсава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад папсаваць.

2. у знач. прым. Які стаў непрыдатным, непрыгодным; сапсаваны. У некаторых адсеках ляжала рознае ламачча, папсаваная мэбля, струхлелыя сеннікі. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папсава́ны beschädigt, schádhaft, defékt, féhlerhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маро́жаны, -ая, -ае.

1. Які замарозілі.

Марожаная рыба.

2. Папсаваны марозам, мёрзлы.

Марожаная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папсу́ты, см. папсава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарэ́лы, -ая, -ае.

Абпалены, папсаваны агнём, але не да канца спалены.

Г. блін.

Запахла гарэлым (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

попо́рченный папсава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)