папрыстро́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прыстрачыць што-н. у многіх месцах, прыстрачыць усё, многае.

П. кішэні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрыстро́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папрыстро́чваю папрыстро́чваем
2-я ас. папрыстро́чваеш папрыстро́чваеце
3-я ас. папрыстро́чвае папрыстро́чваюць
Прошлы час
м. папрыстро́чваў папрыстро́чвалі
ж. папрыстро́чвала
н. папрыстро́чвала
Загадны лад
2-я ас. папрыстро́чвай папрыстро́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папрыстро́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папрыстро́чваць сов. (о многом) пристрочи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыстро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прыстрачыць што‑н. у многіх месцах, прыстрачыць усё, многае. Папрыстрочваць кішэні. Папрыстрочваць рукавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыстро́чваны пристро́ченный; см. папрыстро́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пристрочи́ть сов. прыстрачы́ць, мног. папрыстро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)