папрыпаўза́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Прыпаўзці — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрыпаўза́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папрыпаўза́ю папрыпаўза́ем
2-я ас. папрыпаўза́еш папрыпаўза́еце
3-я ас. папрыпаўза́е папрыпаўза́юць
Прошлы час
м. папрыпаўза́ў папрыпаўза́лі
ж. папрыпаўза́ла
н. папрыпаўза́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час папрыпаўза́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папрыпаўза́ць сов. (о многих) приползти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыпаўза́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Прыпаўзці — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыпо́ўзваць сов., см. папрыпаўза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приползти́ сов. прыпаўзці́, мног. папрыпаўза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыпо́ўзваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Тое, што і папрыпаўзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)