па́прыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. па́прыка
Р. па́прыкі
Д. па́прыцы
В. па́прыку
Т. па́прыкай
па́прыкаю
М. па́прыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́прыка ж. па́прика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́прыка, ‑і, ДМ ‑рыцы, ж.

Чырвоны стручковы перац.

[Венг. paprika.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́прыка

(венг. paprika, ад гр. peperi = перац)

плады стручковага перцу жоўтага, зялёнага, чырвонага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́прика ж., бот. па́прыка, -кі ж., чырво́ны пе́рац.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

paprica

[pəˈpri:kə]

n.

па́прыка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

papryka

ж. бат. балгарскі перац; папрыка (Capsicum onnuum L.);

papryka czerwona (zielona) — чырвоны (зялёны) перац

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)