папрарэ́зваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папрарэ́зваю |
папрарэ́зваем |
| 2-я ас. |
папрарэ́зваеш |
папрарэ́зваеце |
| 3-я ас. |
папрарэ́звае |
папрарэ́зваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
папрарэ́зваў |
папрарэ́звалі |
| ж. |
папрарэ́звала |
| н. |
папрарэ́звала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
папрарэ́звай |
папрарэ́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
папрарэ́зваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папрарэ́зваць сов., см. папрараза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папрарэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і папраразаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
проре́зать сов., в разн. знач. прарэ́заць, мног. папрараза́ць, папрарэ́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)