папашука́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папашука́ю папашука́ем
2-я ас. папашука́еш папашука́еце
3-я ас. папашука́е папашука́юць
Прошлы час
м. папашука́ў папашука́лі
ж. папашука́ла
н. папашука́ла
Загадны лад
2-я ас. папашука́й папашука́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папашука́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і папашу́кваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Шукаць доўга, неаднаразова.

П. цяля ў лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папашука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Шукаць доўга, неаднаразова. У вагон, задыхаўшыся, увайшлі Юрчанка і Шыманскі, знялі шапкі, выцерлі лбы. — Ну і папашукалі мы поезд, — соп Юрчанка. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папашука́ць и папашу́кваць сов. (долго, неоднократно) поиска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поиска́ть сов. пашука́ць, (долго, неоднократно) папашука́ць, папашу́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папашу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

naszukać się

зак. нашукацца; папашукаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)