папара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., што.

Прывесці ў парадак, навесці парадак.

П. мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папара́дкаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папара́дкую папара́дкуем
2-я ас. папара́дкуеш папара́дкуеце
3-я ас. папара́дкуе папара́дкуюць
Прошлы час
м. папара́дкаваў папара́дкавалі
ж. папара́дкавала
н. папара́дкавала
Загадны лад
2-я ас. папара́дкуй папара́дкуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час папара́дкаваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папара́дкаваць сов. (всё, многое) привести́ в поря́док; упоря́дочить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Прывесці ў парадак; навесці парадак. — Ты папарадкуй рэчы, Танечка, а я схаджу ў рэдакцыю, — сказаў Сяргей. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папара́дкаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад папарадкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папара́дкаваны приведённый в поря́док; упоря́доченный; см. папара́дкаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)