папапі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папап’ю́ |
папап’ё́м |
| 2-я ас. |
папап’е́ш |
папап’яце́ |
| 3-я ас. |
папап’е́ |
папап’ю́ць |
| Прошлы час |
| м. |
папапі́ў |
папапілі́ |
| ж. |
папапіла́ |
| н. |
папапіло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папапі́ |
папапі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папапі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папапі́ць сов. (много, неоднократно) попи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́ў, -піла́, -ло́ і папапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).
Піць неаднаразова; папіць многа чаго-н.
Папапіць (папапіваць) піўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папапі́ць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; пр. папапіў, ‑піла, ‑піло; зак., што і чаго.
Разм. Піць неаднаразова; паліць многа чаго‑н. Крынічку Петрык ведаў здаўна. Колькі ён папапіў вады з яе, бегаючы ўлетку з хлапчукамі па ўзбярэжжы! Хадкевіч. [Аксана:] — Відаць, [Ганс] добрая птушка, папапіў людской крыві. Крыжоў так, ні за што ні пра што не даюць. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
Разм. Тое, што і папапіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пачапе́йка ’прывязка, якою прымацоўваецца біч да цапільна’ (арш., ДАБМ, 829). Утворана ад дзеяслова папапіць, а не чапляць, параўн. папапіць ’прывязаць почапку’ (Варл.), пры дапамозе суфікса ‑ей(ка). Параўн. таксама папапей ’почапка ў адзенні’ (навагр., Нар. сл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 37.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
попи́ть сов., разг.
1. (некоторое время) папі́ць, (много, неоднократно) папапіва́ць, папапі́ць;
2. (напиться, утолить жажду) напі́цца;
дай попи́ть дай напі́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)