папала́жваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папала́жваю папала́жваем
2-я ас. папала́жваеш папала́жваеце
3-я ас. папала́жвае папала́жваюць
Прошлы час
м. папала́жваў папала́жвалі
ж. папала́жвала
н. папала́жвала
Дзеепрыслоўе
прош. час папала́жваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папала́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і папалазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папала́зіць, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць і папала́жваць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Лазіць доўга, неаднаразова.

П. па гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пола́зать и пола́зить сов. пала́зіць, (долго, неоднократно) папала́жваць, папала́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)