папалаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папалаўлю́ папало́вім
2-я ас. папало́віш папало́віце
3-я ас. папало́віць папало́вяць
Прошлы час
м. папалаві́ў папалаві́лі
ж. папалаві́ла
н. папалаві́ла
Загадны лад
2-я ас. папалаві́ папалаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час папалаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папалаві́ць сов. (много, долго, неоднократно) полови́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папалаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Лавіць доўга, неаднаразова; палавіць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папалаві́ць, -лаўлю́, -ло́віш, -ло́віць і папало́ўліваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Лавіць доўга, неаднаразова; палавіць многа каго-, чаго-н.

П. рыбкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папало́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і папалавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)