папава́рваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папава́рваю |
папава́рваем |
| 2-я ас. |
папава́рваеш |
папава́рваеце |
| 3-я ас. |
папава́рвае |
папава́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
папава́рваў |
папава́рвалі |
| ж. |
папава́рвала |
| н. |
папава́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
папава́рвай |
папава́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
папава́рваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
Разм. Тое, што і папаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папавары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць і папава́рваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).
Варыць доўга, неаднаразова; паварыць многа чаго-н.
Давялося п. грыбоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
повари́ть сов. павары́ць, (долго, неоднократно) папава́рваць, папавары́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)