паніжа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паніжа́льны паніжа́льная паніжа́льнае паніжа́льныя
Р. паніжа́льнага паніжа́льнай
паніжа́льнае		 паніжа́льнага паніжа́льных
Д. паніжа́льнаму паніжа́льнай паніжа́льнаму паніжа́льным
В. паніжа́льны (неадуш.)
паніжа́льнага (адуш.)		 паніжа́льную паніжа́льнае паніжа́льныя (неадуш.)
паніжа́льных (адуш.)
Т. паніжа́льным паніжа́льнай
паніжа́льнаю		 паніжа́льным паніжа́льнымі
М. паніжа́льным паніжа́льнай паніжа́льным паніжа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паніжа́льны тех. понизи́тельный;

~ная падста́нцыя — понизи́тельная подста́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для паніжэння напружання электрычнага току. Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пані́зіць, -ніжу, -нізіш, -нізіць; -ніжаны; зак., каго-што.

Зрабіць больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

П. цэны.

П. узровень вады.

П. каго-н. па пасадзе.

П. напружанне ў электрасетцы.

П. гук.

◊

Панізіць голас — пачаць гаварыць цішэй, ціха.

|| незак. паніжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.; прым. паніжа́льны, -ая, -ае (спец.).

Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

понизи́тельный техн. паніжа́льны, зніжа́льны;

понизи́тельная подста́нция паніжа́льная падста́нцыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)