паныра́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паныра́ю паныра́ем
2-я ас. паныра́еш паныра́еце
3-я ас. паныра́е паныра́юць
Прошлы час
м. паныра́ў паныра́лі
ж. паныра́ла
н. паныра́ла
Загадны лад
2-я ас. паныра́й паныра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паныра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паныра́ць сов. поныря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паныра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Ныраць (у 1, 2 знач.) некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поныря́ть сов., разг. паныра́ць, (долго, неоднократно) папаныра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)