пану́ра

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пану́ра пану́рай -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пану́ра нареч.

1. угрю́мо, нелюди́мо, необщи́тельно;

2. пону́ро, уны́ло, хму́ро, мра́чно;

3. перен. угрю́мо, мра́чно, хму́ро;

1, 3 см. пану́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пану́ра,

1. Прысл. да пануры.

2. безас. у знач. вык. Змрочна, непрыветліва. У маёнтку было ціха, панура і неяк безнадзейна, як у турэмным двары. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пану́ра прысл;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пану́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

Тужліва, панура схіліць галаву.

Сядзець панурыўшыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хму́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., што.

Панура або задумліва моршчыць, насупліваць (лоб, бровы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пану́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пану́р пану́ры
Р. пану́ра пану́раў
Д. пану́ру пану́рам
В. пану́р пану́ры
Т. пану́рам пану́рамі
М. пану́ры пану́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

glumly [ˈglʌmli] adv. пану́ра, су́мна, пахму́рна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

угрю́мо нареч. пану́ра, хму́рна, пахму́рна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gloomily [ˈglu:mɪli] adv. пану́ра, су́мна, марко́тна, тужлі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)