пантало́ны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. пантало́ны
Р. пантало́н
Д. пантало́нам
В. пантало́ны
Т. пантало́намі
М. пантало́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пантало́ны, -аў.

1. Тое, што і штаны (уст.).

2. Частка ніжняй жаночай бялізны ў выглядзе трусоў свабоднага крою.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пантало́ны ед. нет пантало́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пантало́ны

1. уст. (брюки) штаны́, -но́ў ед. нет;

2. (женские) пантало́ны, -наў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пантало́ны, ‑лонаў; адз. няма.

1. Уст. Верхняе мужчынскае адзенне, якое пакрывае ніжнюю частку тулава да пояса.

2. Частка жаночай бялізны, якая пакрывае ніжнюю частку тулава ад пояса да каленяў.

[Іт. pantaloni — ад уласнага імя камічнага персанажа італьянскіх народных камедый.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантало́ны

(іт. pantaloni, ад Pantalone = імя камічнага персанажа італьянскіх народных камедый)

1) частка жаночай бялізны, якая пакрывае ніжнюю частку тулава ад пояса да каленяў;

2) уст. штаны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Панталоны ’верхняе мужчынскае адзенне, якое пакрывае ніжнюю частку тулава да пояса; частка жаночай бялізны’ (ТСБМ). З зах.-еўрап. моў праз рус. пантало́ны або польск. pantalony. Назва ўзыходзіць да імя традыцыйнага персанажу італ. фарса — Pantaleone, які насіў шырокія штаны, і далей, да ўласнага грэч. імя Πανταλέων (гл. Фасмер, 3, 199).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

drawers [drɔ:z] n. pl. dated пантало́ны; кальсо́ны, спо́днікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паўбо́цікі, ‑аў; адз. паўбоцік, ‑а, м.

Боты з кароткай халявай. Апрануты .. [Кастусь] быў у сурдуцік, у бэжавыя нанкавыя панталоны і запыленыя паўбоцікі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыко́, нескл., н.

1. Шарсцяная, паўшарсцяная або баваўняная тканіна ўзорнага пляцення для верхняга адзення.

2. Трыкатажнае адзенне, якое шчыльна аблягае цела і выкарыстоўваецца як тэатральны або спартыўны касцюм.

Спартыўнае т.

3. Жаночыя панталоны з трыкатажу.

|| прым. трыко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)