пано́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пано́ўны пано́ўная пано́ўнае пано́ўныя
Р. пано́ўнага пано́ўнай
пано́ўнае		 пано́ўнага пано́ўных
Д. пано́ўнаму пано́ўнай пано́ўнаму пано́ўным
В. пано́ўны (неадуш.)
пано́ўнага (адуш.)		 пано́ўную пано́ўнае пано́ўныя (неадуш.)
пано́ўных (адуш.)
Т. пано́ўным пано́ўнай
пано́ўнаю		 пано́ўным пано́ўнымі
М. пано́ўным пано́ўнай пано́ўным пано́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пано́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пано́ўны пано́ўная пано́ўнае пано́ўныя
Р. пано́ўнага пано́ўнай
пано́ўнае		 пано́ўнага пано́ўных
Д. пано́ўнаму пано́ўнай пано́ўнаму пано́ўным
В. пано́ўны (неадуш.)
пано́ўнага (адуш.)		 пано́ўную пано́ўнае пано́ўныя (неадуш.)
пано́ўных (адуш.)
Т. пано́ўным пано́ўнай
пано́ўнаю		 пано́ўным пано́ўнымі
М. пано́ўным пано́ўнай пано́ўным пано́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пано́ўны разм. гл. пануючы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

panujący

1. які пануе; паноўны;

2. м. манарх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)