па́ндыт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́ндыт па́ндыты
Р. па́ндыта па́ндытаў
Д. па́ндыту па́ндытам
В. па́ндыта па́ндытаў
Т. па́ндытам па́ндытамі
М. па́ндыце па́ндытах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́ндыт

(санскр. pandita = вучоны)

ганаровае званне вучонага Індыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)