па́нда, -ы, ДМ па́ндзе, мн. -ы, -аў, ж.

Два віды млекакормячых жывёлін атрада драпежных: вялікая панда, або бамбукавы мядзведзь (сямейства мядзведзяў), і малая панда (сямейства янотавых).

|| прым. па́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́нда

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́нда па́нды
Р. па́нды па́нд
па́ндаў
Д. па́ндзе па́ндам
В. па́нду па́нд
па́ндаў
Т. па́ндай
па́ндаю		 па́ндамі
М. па́ндзе па́ндах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́нда

(тыбецк. panda)

драпежная млекакормячая жывёла сям. янотавых, якая водзіцца ў лясах Гімалаяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bearcat [ˈbeəkæt] n. zool. па́нда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

panda [ˈpændə] n. zool. па́нда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)