панашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што і чаго.

1. Нашыць вялікую колькасць чаго-н.

П. сукенак.

2. Прышыць многа зверху чаго-н.

П. кішэні на камбінезон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панашыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панашыва́ю панашыва́ем
2-я ас. панашыва́еш панашыва́еце
3-я ас. панашыва́е панашыва́юць
Прошлы час
м. панашыва́ў панашыва́лі
ж. панашыва́ла
н. панашыва́ла
Загадны лад
2-я ас. панашыва́й панашыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час панашыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панашыва́ць сов. (о многом, во множестве) наши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панашыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Нашыць вялікую колькасць, нашыць на што‑н. многа чаго‑н. Панашываць сукенак. Панашываць кішэні на камбінезон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панашыва́ны наши́тый; см. панашыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наши́ть сов. нашы́ць, мног. панашыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понаши́ть сов., разг. панашыва́ць; (нашить) нашы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)