панаслі́ньваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
панаслі́ньваю |
панаслі́ньваем |
| 2-я ас. |
панаслі́ньваеш |
панаслі́ньваеце |
| 3-я ас. |
панаслі́ньвае |
панаслі́ньваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
панаслі́ньваў |
панаслі́ньвалі |
| ж. |
панаслі́ньвала |
| н. |
панаслі́ньвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
панаслі́ньвай |
панаслі́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
панаслі́ньваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панаслі́ньваць сов., разг. (о многом) наслюни́ть, наслюня́вить; намусо́лить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панаслі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Наслініць усё, многае або што‑н. у многіх месцах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наслю́нить сов., разг. наслі́ніць, мног. панаслі́ньваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наслюня́вить сов., прост. наслі́ніць, мног. панаслі́ньваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)