панако́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Накасіць чаго-н. у дастатковай або вялікай колькасці.

П. сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панако́шваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панако́шваю панако́шваем
2-я ас. панако́шваеш панако́шваеце
3-я ас. панако́швае панако́шваюць
Прошлы час
м. панако́шваў панако́швалі
ж. панако́швала
н. панако́швала
Загадны лад
2-я ас. панако́швай панако́швайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панако́шваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панако́шваць сов. (во множестве) накоси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панако́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Накасіць чаго‑н. у дастатковай або вялікай колькасці. [Верамейчык:] — Чаго вам баяцца зімы? Сеча панакошвалі... Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панако́шваны нако́шенный; см. панако́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накоси́ть сов. накасі́ць, мног. панако́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)