паназыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паназыва́ю паназыва́ем
2-я ас. паназыва́еш паназыва́еце
3-я ас. паназыва́е паназыва́юць
Прошлы час
м. паназыва́ў паназыва́лі
ж. паназыва́ла
н. паназыва́ла
Загадны лад
2-я ас. паназыва́й паназыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паназыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паназыва́ць сов. поназыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поназыва́ть сов., разг. панакліка́ць, паназыва́ць, паназапро́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)