пана́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пана́днасць
Р. пана́днасці
Д. пана́днасці
В. пана́днасць
Т. пана́днасцю
М. пана́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пана́днасць ж. притяга́тельность, привлека́тельность, соблазни́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пана́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць панаднага; прывабнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пана́днасць ж. Ánziehungskraft f -; Faszinatión f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пана́дны, -ая, -ае.

Такі, што прыцягвае да сябе якімі-н. якасцямі, прывабны.

П. выгляд.

П. смех.

|| наз. пана́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

powab, ~u

м.

1. прывабнасць; панаднасць; чароўнасць;

2. перан. прынада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)