панава́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Наварыць многа чаго-н.

П. страў на цэлую талаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панава́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панава́рваю панава́рваем
2-я ас. панава́рваеш панава́рваеце
3-я ас. панава́рвае панава́рваюць
Прошлы час
м. панава́рваў панава́рвалі
ж. панава́рвала
н. панава́рвала
Загадны лад
2-я ас. панава́рвай панава́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панава́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панава́рваць сов. (о многом, о множестве)

1. (о пище) навари́ть; нагото́вить;

2. тех. навари́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Наварыць многа чаго‑н. Панаварваць страў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навари́ть сов.

1. техн. навары́ць, мног. панава́рваць;

2. (настряпать) навары́ць, мног. панава́рваць, нагатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панава́рваны

1. нава́ренный; нагото́вленный;

2. тех. нава́ренный;

1, 2 см. панава́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)