Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Памі́рм. Pámír m - i -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пами́р(горы)Памі́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Pamir
[pəˈmɪr]
го́ры Памі́р
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Pamir ~u
м.Памір
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АБАЛА́КАВЫ,
расійскія альпіністы, браты. Віталь Міхайлавіч (13.1.1906, Масква — 26.5.1986), інжынер-канструктар, засл. майстар альпінізму (1934), засл. майстар спорту СССР (1943), засл. трэнер СССР (1961). Зрабіў першаўзыходжанне на пік Леніна (7134 м, Памір, 1934). Яўген Міхайлавіч (17.2.1907, Масква — 24.3.1948), скульптар, засл. майстар альпінізму (1934). Зрабіў першаўзыходжанне на вышэйшую вяршыню б.СССР — пік Камунізму (7495 м, Памір, 1933). Яго імем названа адна з вяршынь на Паміры.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
спёка, ‑і, ДМ спёцы, ж.
Моцная гарачыня ў паветры, нагрэтым сонцам; спякота. Спёка стаіць тыдзень, месяц, а на небе ні хмурынкі.Бялевіч.Бяру і я з рукі тваёй, Памір, Смарагд жывы аб спёцы на ўспамін.Калачынскі.// Цеплыня, якая выдзяляецца чым‑н. гарачым, нагрэтым. Жалеза холад ды спёка печаў.Летка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)