памяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Ставіць паметкі на чым-н.

П. старонкі рукапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памяча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. памяча́ю памяча́ем
2-я ас. памяча́еш памяча́еце
3-я ас. памяча́е памяча́юць
Прошлы час
м. памяча́ў памяча́лі
ж. памяча́ла
н. памяча́ла
Загадны лад
2-я ас. памяча́й памяча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час памяча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памяча́ць несов.

1. помеча́ть;

2. (всё, многое) перемеча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памяча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да памеціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымеча́ть несов. зна́чыць, памяча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памяча́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да памячаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

помеча́ть несов. памяча́ць, пазнача́ць, зна́чыць;

помеча́ть га́лочкой памяча́ць (пазнача́ць, зна́чыць) пту́шкай;

помеча́ть письмо́ каки́м-л. число́м памяча́ць ліст які́м-не́будзь чысло́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памяча́цца несов., страд. помеча́ться; перемеча́ться; см. памяча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́чыць

‘памячаць, вызначаць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зна́чу зна́чым
2-я ас. зна́чыш зна́чыце
3-я ас. зна́чыць зна́чаць
Прошлы час
м. зна́чыў зна́чылі
ж. зна́чыла
н. зна́чыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час зна́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зна́чыць¹, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., каго-што.

1. Памячаць, ставячы знак, метку і пад.

З. старонкі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызначаць, указваць сабой шлях, дарогу і пад.

|| зак. пазна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)