па́мятаваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
па́мятую |
па́мятуем |
| 2-я ас. |
па́мятуеш |
па́мятуеце |
| 3-я ас. |
па́мятуе |
па́мятуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
па́мятаваў |
па́мятавалі |
| ж. |
па́мятавала |
| н. |
па́мятавала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
па́мятуй |
па́мятуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
па́мятуючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
па́мятаваць несов., см. по́мніць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́мятаваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., пра каго-што і з дадан. сказам.
Тое, што і помніць. — Не ведаю, як аддзякаваць вам, — казаў.. [Андрэй] у апошні вечар перад расставаннем Лідзе, — вы так багата зрабілі для мяне. Выратавалі ад смерці і памаглі пачаць жыццё па-другому, знайсці ў жыцці сваё месца. Я ўсё жыццё буду памятаваць вас. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́мятовать несов., книжн. по́мніць; па́мятаць, па́мятаваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)