памудрава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памудру́ю памудру́ем
2-я ас. памудру́еш памудру́еце
3-я ас. памудру́е памудру́юць
Прошлы час
м. памудрава́ў памудрава́лі
ж. памудрава́ла
н. памудрава́ла
Загадны лад
2-я ас. памудру́й памудру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час памудрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памудрава́ць сов., разг. помудри́ть; поу́мничать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памудрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., над чым і без дап.

Разм. Мудраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

помудри́ть сов., разг.

1. памудрава́ць;

2. перен. памудраге́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пому́дрствовать сов., разг.

1. памудрава́ць;

2. перен. памудраге́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)