памудрава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
памудру́ю |
памудру́ем |
| 2-я ас. |
памудру́еш |
памудру́еце |
| 3-я ас. |
памудру́е |
памудру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
памудрава́ў |
памудрава́лі |
| ж. |
памудрава́ла |
| н. |
памудрава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
памудру́й |
памудру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
памудрава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
памудрава́ць сов., разг. помудри́ть; поу́мничать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памудрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., над чым і без дап.
Разм. Мудраваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
помудри́ть сов., разг.
1. памудрава́ць;
2. перен. памудраге́ліць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пому́дрствовать сов., разг.
1. памудрава́ць;
2. перен. памудраге́ліць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)