памсці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памшчу́ся памсці́мся
2-я ас. памсці́шся памсціце́ся
3-я ас. памсці́цца памсця́цца
Прошлы час
м. памсці́ўся памсці́ліся
ж. памсці́лася
н. памсці́лася
Загадны лад
2-я ас. памсці́ся памсці́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час памсці́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Памсці́цца ’адважыцца, намерыцца’ (Бяльк.), ’адпомсціць у зручны момант’ (Гарэц.). Гл. по́мсціць. Першае значэнне магло ўзнікнуць у выніку расшырэння семантыкі ’наме́рыцца адпо́мсціць → наме́рыцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)