пампу́шачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пампу́шачка |
пампу́шачкі |
| Р. |
пампу́шачкі |
пампу́шачак |
| Д. |
пампу́шачцы |
пампу́шачкам |
| В. |
пампу́шачку |
пампу́шачак |
| Т. |
пампу́шачкай пампу́шачкаю |
пампу́шачкамі |
| М. |
пампу́шачцы |
пампу́шачках |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пампу́шачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пампу́шачка |
пампу́шачкі |
| Р. |
пампу́шачкі |
пампу́шачак |
| Д. |
пампу́шачцы |
пампу́шачкам |
| В. |
пампу́шачку |
пампу́шачкі |
| Т. |
пампу́шачкай пампу́шачкаю |
пампу́шачкамі |
| М. |
пампу́шачцы |
пампу́шачках |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пампу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
1. Пышная круглая булка.
2. перан. Пра тоўстае, пульхнае дзіця, жанчыну (разм.).
|| памянш. пампу́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пампу́шачка (З нар. сл.) ’пупышачка’. З польск. pępyszek ’тс’. Змена роду паводле пупышка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)