Verbum

анлайнавы слоўнік

памнажэ́нне гл. множыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памнажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памнажэ́нне ср.

1. умноже́ние;

2. мат. умноже́ние, перемноже́ние;

1, 2 см. памнажа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памнажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. памнажаць — памножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памнажэ́нне н. Verméhrung f -, Vergrößerung f -; Vervíelfachung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; незак.

1. што. Памнажаць адзін лік на другі.

М. пяць на два.

2. каго-што. Павялічваць у колькасці.

М. багацце краіны.

|| зак. памно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны.

|| наз. мно́жанне, -я, н. (да 1 знач.) і памнажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

помноже́ние мно́жанне, -ння ср., памнажэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Vervíelfachung

f - памнажэ́нне, павелічэ́нне, пабо́льшванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

умноже́ние

1. мат. мно́жанне, -ння ср.;

табли́ца умноже́ния таблі́ца мно́жання;

2. памнажэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verméhrung

f -, -en павелічэ́нне, памнажэ́нне

2) размнажэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)