памле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - памле́ем
2-я ас. - памле́еце
3-я ас. памле́е памле́юць
Прошлы час
м. памле́ў памле́лі
ж. памле́ла
н. памле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час памле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памле́ць сов., разг.

1. уста́ть; (от неудобного положения) занеме́ть, замле́ть;

2. (от страха, жары и т.п. — о многих) обомле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памле́ць, ‑млее; ‑млеем, ‑млееце, ‑млеюць; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Аслабець, здранцвець, анямець (пра часткі цела). Дошкі.. [Люба] трымала рукамі, рукі памлелі, яна падпёрла дошкі галавой і плячыма. Чорны. Віця і Грыша ледзьве выбраліся з каляскі — памлелі ногі. Місько.

2. Страціць прытомнасць ад якога‑н. моцнага перажывання, пачуцця і пад. — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памле́ць

1. (анямець) erstárren vi (s);

2. (страціць прытомнасць) in Óhnmacht fállen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)