Дэкларацыя аб канфіскацыі памешчыцкіх зямель (Зах. Беларусь) 4/356

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

паме́шчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паме́шчыцкі паме́шчыцкая паме́шчыцкае паме́шчыцкія
Р. паме́шчыцкага паме́шчыцкай
паме́шчыцкае
паме́шчыцкага паме́шчыцкіх
Д. паме́шчыцкаму паме́шчыцкай паме́шчыцкаму паме́шчыцкім
В. паме́шчыцкі (неадуш.)
паме́шчыцкага (адуш.)
паме́шчыцкую паме́шчыцкае паме́шчыцкія (неадуш.)
паме́шчыцкіх (адуш.)
Т. паме́шчыцкім паме́шчыцкай
паме́шчыцкаю
паме́шчыцкім паме́шчыцкімі
М. паме́шчыцкім паме́шчыцкай паме́шчыцкім паме́шчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лібера́льна-паме́шчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лібера́льна-паме́шчыцкі лібера́льна-паме́шчыцкая лібера́льна-паме́шчыцкае лібера́льна-паме́шчыцкія
Р. лібера́льна-паме́шчыцкага лібера́льна-паме́шчыцкай
лібера́льна-паме́шчыцкае
лібера́льна-паме́шчыцкага лібера́льна-паме́шчыцкіх
Д. лібера́льна-паме́шчыцкаму лібера́льна-паме́шчыцкай лібера́льна-паме́шчыцкаму лібера́льна-паме́шчыцкім
В. лібера́льна-паме́шчыцкі (неадуш.)
лібера́льна-паме́шчыцкага (адуш.)
лібера́льна-паме́шчыцкую лібера́льна-паме́шчыцкае лібера́льна-паме́шчыцкія (неадуш.)
лібера́льна-паме́шчыцкіх (адуш.)
Т. лібера́льна-паме́шчыцкім лібера́льна-паме́шчыцкай
лібера́льна-паме́шчыцкаю
лібера́льна-паме́шчыцкім лібера́льна-паме́шчыцкімі
М. лібера́льна-паме́шчыцкім лібера́льна-паме́шчыцкай лібера́льна-паме́шчыцкім лібера́льна-паме́шчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буржуа́зна-паме́шчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буржуа́зна-паме́шчыцкі буржуа́зна-паме́шчыцкая буржуа́зна-паме́шчыцкае буржуа́зна-паме́шчыцкія
Р. буржуа́зна-паме́шчыцкага буржуа́зна-паме́шчыцкай
буржуа́зна-паме́шчыцкае
буржуа́зна-паме́шчыцкага буржуа́зна-паме́шчыцкіх
Д. буржуа́зна-паме́шчыцкаму буржуа́зна-паме́шчыцкай буржуа́зна-паме́шчыцкаму буржуа́зна-паме́шчыцкім
В. буржуа́зна-паме́шчыцкі (неадуш.)
буржуа́зна-паме́шчыцкага (адуш.)
буржуа́зна-паме́шчыцкую буржуа́зна-паме́шчыцкае буржуа́зна-паме́шчыцкія (неадуш.)
буржуа́зна-паме́шчыцкіх (адуш.)
Т. буржуа́зна-паме́шчыцкім буржуа́зна-паме́шчыцкай
буржуа́зна-паме́шчыцкаю
буржуа́зна-паме́шчыцкім буржуа́зна-паме́шчыцкімі
М. буржуа́зна-паме́шчыцкім буржуа́зна-паме́шчыцкай буржуа́зна-паме́шчыцкім буржуа́зна-паме́шчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панцюркі́зм, ‑у, м.

Шавіністычная дактрына турэцкіх рэакцыйных буржуазна-памешчыцкіх колаў, якая ставіць сваёй мэтай аб’яднаць пад уладай Турцыі ўсе народы, што гавораць на цюркскіх мовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфіска́цыя, ‑і, ж.

Прымусовае бязвыплатнае адняцце грошай або маёмасці ў карысць дзяржавы. Канфіскацыя памешчыцкіх зямель. Канфіскацыя маёмасці. // Забарона карыстацца творамі друку, прадаваць іх. Канфіскацыя кнігі. □ Амаль усе нумары газеты падвяргаліся канфіскацыі паліцыяй. Шакун.

[Лац. confiscatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́п, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. захопліваць — захапіць (у 1 знач.).

2. Гвалтоўнае прысваенне чаго‑н., авалоданне чым‑н. Захоп улады. Захоп тэрыторыі. Захоп сялянамі памешчыцкіх зямель.

3. Тое, што і захват.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяльба́, ‑ы, ж.

Падзел, размеркаванне. Дзяльба здабычы. □ Пры дзяльбе зямлі Крушынскі стараўся ўраўняць усіх. Бядуля. У аповесці апавядалася аб класавай барацьбе ў вёсцы, аб яе праявах, у прыватнасці, пры штогодняй дзяльбе сялянамі ў час сенакосу былых памешчыцкіх лугоў. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панцюркі́зм

(ад пан- + тур. turk = турак)

дактрына турэцкіх буржуазна-памешчыцкіх колаў, якая прапагандуе аб’яднанне пад уладай Турцыі ўсіх народаў, што гавораць на цюркскіх мовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

узвы́ць, ‑выю, ‑выеш, ‑вые; зак.

Разм. Нечакана завыць, пачаць выць (пра жывёл). / Пра плач, крык чалавека. [Малады чалавек] адпіхнуў Косцю набок. — Я цябе зараз!.. — узвыў Шмыг, узняў угору кулак. Мыслівец. / Пра вецер, матор і пад. Узвыла паветра пад гарачым свістам снарадаў. Лынькоў. Узвыў рухавік, і серабрысты знішчальнік камандзіра палка памчаўся на старт і з ходу пайшоў на ўзлёт. Алешка. // перан. Прыйсці ў стан адчаю, жаху. У павеце падпалена некалькі памешчыцкіх маёнткаў і асадніцкіх фальваркаў .. Памешчыкі .. узвылі. Дамагаліся ад стар[а]сты паслаць усе сілы, якія ёсць, на ратаванне маёнткаў. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)