паме́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паме́юся паме́емся
2-я ас. паме́ешся паме́ецеся
3-я ас. паме́ецца паме́юцца
Прошлы час
м. паме́ўся паме́ліся
ж. паме́лася
н. паме́лася
Загадны лад
2-я ас. паме́йся паме́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час паме́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Паме́цца ’мець намер, жаданне, абяцаць’ (Бяльк.), ’падрадзіцца’ (Мат. Гом.). Да мець(ца) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)