паме́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паме́н |
паме́ны |
| Р. |
паме́ну |
паме́наў |
| Д. |
паме́ну |
паме́нам |
| В. |
паме́н |
паме́ны |
| Т. |
паме́нам |
паме́намі |
| М. |
паме́не |
паме́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паме́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паме́на |
паме́ны |
| Р. |
паме́ны |
паме́н |
| Д. |
паме́не |
паме́нам |
| В. |
паме́ну |
паме́ны |
| Т. |
паме́най паме́наю |
паме́намі |
| М. |
паме́не |
паме́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)