пама́хванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пама́хванне
Р. пама́хвання
Д. пама́хванню
В. пама́хванне
Т. пама́хваннем
М. пама́хванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пама́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. памахваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

whisk​1 [wɪsk] n.

1. ве́нічак, мяцёлка

2. пама́хванне (хвастом); лёгкі ўзма́х;

in/with a whisk адны́м ма́хам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пока́чивание

1. пакалы́хванне, -ння ср., паго́йдванне, -ння ср.; пагу́шкванне, -ння ср.; люля́нне, -ння ср.;

2. пахі́стванне, -ння ср., пакалы́хванне, -ння ср., калыва́нне, -ння ср.;

3. вага́нне, -ння ср., пазы́бванне, -ння ср.;

4. ківа́нне, -ння ср.; пакру́чванне, -ння ср.;

5. пакалы́хванне, -ння ср., пама́хванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)