пама́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пама́да пама́ды
Р. пама́ды пама́д
Д. пама́дзе пама́дам
В. пама́ду пама́ды
Т. пама́дай
пама́даю		 пама́дамі
М. пама́дзе пама́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пама́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ма́д, ж.

Пахучая касметычная мазь.

Губная п.

|| прым. пама́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пама́да ж. пома́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пама́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Пахучая касметычная мазь. Губная памада. □ Ад.. [валасоў Клавы] па-асабліваму пахла мылам і нейкай памадай. Асіпенка.

[Фр. pommade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пама́да

(фр. pommade)

пахучая касметычная мазь.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пама́да ’пахучая касметычная мазь’ (ТСБМ). З рус. пома́да ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 79), якое праз ням. Pomade < франц. pommade < pommata < лац. pōmum ’яблык’, таму што для вырабу памады першапачаткова ўжываліся яблыкі (Фасмер, 3, 322; там жа і літ-ра).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фіксатуа́р, -у, м.

Памада для валасоў, для надання патрэбнай формы мужчынскай прычосцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пома́да пама́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lipstick [ˈlɪpstɪk] n. губна́я пама́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фіксатуа́р, ‑у. м.

Памада для прыгладжвання валасоў, якая надае прычосцы адпаведную форму.

[Фр. fixatoir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)