палі́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. палі́ў
Р. палі́ву
Д. палі́ву
В. палі́ў
Т. палі́вам
М. палі́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палі́ў, -лі́ву м. поли́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ў, ‑ліву, м.

Дзеянне паводле дзеясл. паліваць ​2 — паліць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́ў м Begíeßen n -s; Bewässerung f -, -en;

палі́ў ву́ліц Spréngen der Stráßen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

поли́в м. паліва́нне, -ння ср., палі́ў, -лі́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ць

‘спальваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. палю́ па́лім
2-я ас. па́ліш па́ліце
3-я ас. па́ліць па́ляць
Прошлы час
м. палі́ў палі́лі
ж. палі́ла
н. палі́ла
Загадны лад
2-я ас. палі́ палі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час па́лячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палі́ць

‘да ліць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. палі́ю
палью́		 паліё́м
пальё́м
2-я ас. паліе́ш
палье́ш		 паліяце́
пальяце́
3-я ас. паліе́
палье́		 палію́ць
палью́ць
Прошлы час
м. палі́ў палілі́
ж. паліла́
н. паліло́
Загадны лад
2-я ас. палі́ палі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час палі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падзі́мні с.-х. подзи́мний;

~няя сяўба́ — подзи́мний сев;

п. палі́ў — подзи́мний поли́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

качага́р, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае топкі паравых катлоў. Васіль памагаў машыністу, паліў топку, — качагар з яго быў вельмі ўвішны і неспакойны. Мележ. — Эй, там, качагар, паддай агню ды добра сачы за парай! Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ороси́ть сов.

1. (полить) акрапі́ць, палі́ць;

дождь ороси́л зе́млю дождж акрапі́ў (палі́ў) зямлю́;

2. (об искусственном орошении) арасі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)