паліцэ́йскі гл. паліцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліцэ́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паліцэ́йскі паліцэ́йская паліцэ́йскае паліцэ́йскія
Р. паліцэ́йскага паліцэ́йскай
паліцэ́йскае		 паліцэ́йскага паліцэ́йскіх
Д. паліцэ́йскаму паліцэ́йскай паліцэ́йскаму паліцэ́йскім
В. паліцэ́йскі (неадуш.)
паліцэ́йскага (адуш.)		 паліцэ́йскую паліцэ́йскае паліцэ́йскія (неадуш.)
паліцэ́йскіх (адуш.)
Т. паліцэ́йскім паліцэ́йскай
паліцэ́йскаю		 паліцэ́йскім паліцэ́йскімі
М. паліцэ́йскім паліцэ́йскай паліцэ́йскім паліцэ́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паліцэ́йскі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. паліцэ́йскі паліцэ́йскія
Р. паліцэ́йскага паліцэ́йскіх
Д. паліцэ́йскаму паліцэ́йскім
В. паліцэ́йскага паліцэ́йскіх
Т. паліцэ́йскім паліцэ́йскімі
М. паліцэ́йскім паліцэ́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паліцэ́йскі

1. прил. полице́йский;

2. в знач. сущ. полице́йский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паліцэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паліцыі, належыць паліцыі; які ажыццяўляецца паліцыяй. Паліцэйскі ўчастак. Паліцэйскі нагляд. □ Следам Сілцы наведалі паліцэйскія стражнікі. Пачаліся арышты, расправы, экзекуцыі. Гартны. Недалёка ад маста стаяла паліцэйская машына. Зуб.

2. у знач. наз. паліцэ́йскі, ‑ага, м. Чалавек, які служыць у паліцыі, ніжні чын паліцыі. Над нашымі галовамі ціўкалі кулі, чуваць былі крыкі паліцэйскіх. Анісаў.

3. Які апіраецца на паліцыю, ажыццяўляе ўладу з дапамогай паліцыі. Паліцэйская дзяржава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліцэ́йскі

1. Polizéi-, polizéilich;

паліцэ́йскі ўчастак Polizéirevier [-vi:r] n -s, -e;

паліцэ́йскі нагля́д Polizéiaufsicht f -;

2. гл. паліцыянт

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палі́цыя, -і, ж.

1. У некаторых краінах: адміністратыўны орган аховы дзяржаўнай бяспекі і грамадскага парадку.

2. зб. Асобы, якія служаць у гэтым органе.

|| прым. паліцэ́йскі, -ая, -ае.

П. чын.

Атрад паліцэйскіх (наз.). Паліцэйскія метады кіравання (перан.; якія апіраюцца на насілле).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліцыя́нт м., паліцэ́йскі у знач. наз. м. Polizíst m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адміністрацы́йна-паліцэ́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адміністрацы́йна-паліцэ́йскі адміністрацы́йна-паліцэ́йская адміністрацы́йна-паліцэ́йскае адміністрацы́йна-паліцэ́йскія
Р. адміністрацы́йна-паліцэ́йскага адміністрацы́йна-паліцэ́йскай
адміністрацы́йна-паліцэ́йскае		 адміністрацы́йна-паліцэ́йскага адміністрацы́йна-паліцэ́йскіх
Д. адміністрацы́йна-паліцэ́йскаму адміністрацы́йна-паліцэ́йскай адміністрацы́йна-паліцэ́йскаму адміністрацы́йна-паліцэ́йскім
В. адміністрацы́йна-паліцэ́йскі
адміністрацы́йна-паліцэ́йскага		 адміністрацы́йна-паліцэ́йскую адміністрацы́йна-паліцэ́йскае адміністрацы́йна-паліцэ́йскія
Т. адміністрацы́йна-паліцэ́йскім адміністрацы́йна-паліцэ́йскай
адміністрацы́йна-паліцэ́йскаю		 адміністрацы́йна-паліцэ́йскім адміністрацы́йна-паліцэ́йскімі
М. адміністрацы́йна-паліцэ́йскім адміністрацы́йна-паліцэ́йскай адміністрацы́йна-паліцэ́йскім адміністрацы́йна-паліцэ́йскіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вае́нна-паліцэ́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-паліцэ́йскі вае́нна-паліцэ́йская вае́нна-паліцэ́йскае вае́нна-паліцэ́йскія
Р. вае́нна-паліцэ́йскага вае́нна-паліцэ́йскай
вае́нна-паліцэ́йскае		 вае́нна-паліцэ́йскага вае́нна-паліцэ́йскіх
Д. вае́нна-паліцэ́йскаму вае́нна-паліцэ́йскай вае́нна-паліцэ́йскаму вае́нна-паліцэ́йскім
В. вае́нна-паліцэ́йскі (неадуш.)
вае́нна-паліцэ́йскага (адуш.)		 вае́нна-паліцэ́йскую вае́нна-паліцэ́йскае вае́нна-паліцэ́йскія (неадуш.)
вае́нна-паліцэ́йскіх (адуш.)
Т. вае́нна-паліцэ́йскім вае́нна-паліцэ́йскай
вае́нна-паліцэ́йскаю		 вае́нна-паліцэ́йскім вае́нна-паліцэ́йскімі
М. вае́нна-паліцэ́йскім вае́нна-паліцэ́йскай вае́нна-паліцэ́йскім вае́нна-паліцэ́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)