паліптэ́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паліптэ́р |
паліптэ́ры |
| Р. |
паліптэ́ра |
паліптэ́раў |
| Д. |
паліптэ́ру |
паліптэ́рам |
| В. |
паліптэ́ра |
паліптэ́раў |
| Т. |
паліптэ́рам |
паліптэ́рамі |
| М. |
паліптэ́ры |
паліптэ́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паліптэ́р м., зоол. полипте́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
полипте́р зоол. паліптэ́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)