палі́ній

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. палі́ній
Р. палі́нію
Д. палі́нію
В. палі́ній
Т. палі́ніем
М. палі́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палі́ній, -нію м., бот. полли́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ній

(ад лац. pollen, -linis = пылок)

частка палінарыя ў выглядзе пылковага зерня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полли́ний бот. палі́ній, -нію м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)