паліксе́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паліксе́н
Р. паліксе́ну
Д. паліксе́ну
В. паліксе́н
Т. паліксе́нам
М. паліксе́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паліксе́н, -ну м., мин. поликсе́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паліксе́н, ‑у, м.

Спец. Найбольш распаўсюджаны мінерал з групы самароднай плаціны.

[Ад грэч. polýs — многа і xénos — чужы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паліксен (мінерал) 8/468

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

паліксе́н

(ад палі- + гр. ksenos = чужы)

найбольш распаўсюджаны мінерал з групы самароднай плаціны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поликсе́н мин. паліксе́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)