палігра́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
палігра́ф |
палігра́фы |
| Р. |
палігра́фа |
палігра́фаў |
| Д. |
палігра́фу |
палігра́фам |
| В. |
палігра́ф |
палігра́фы |
| Т. |
палігра́фам |
палігра́фамі |
| М. |
палігра́фе |
палігра́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палігра́ф м., тех. полигра́ф
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палігра́ф, ‑а, м.
Спец. Капіравальны прыбор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палігра́ф
(ад палі- + -граф)
мед. многаканальны асцылограф для адначасовага запісу розных функцый арганізма пры комплексным даследаванні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
полигра́ф техн. палігра́ф, -фа м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
lie detector [ˈlaɪdɪˌtəktə] n. дэтэ́ктар хлусні́, палігра́ф
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«Перамога» (паліграф. прадпрыемства, Маладзечна) 12/312
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ДА́РМШТАТ
(Darmstadt),
горад у цэнтр. ч. Германіі, зямля Гесен. Вядомы з 11 ст. 139,8 тыс. ж. (1994). Вузел чыгунак і аўтадарог. Прам-сць: маш.-буд. (вытв-сць паліграф. машын, рухавікоў, радыё- і тэлеапаратуры, эл.-тэхн.), хім., папяровая, гарбарна-абутковая, паліграф., мэблевая. Вытв-сць шпалераў. Ням.-польскі ін-т (з 1980). Музеі. Арх. помнікі: царква (15 ст.), замак (16—18 ст.) з царквой (16 ст.), ратуша (16 ст.).
т. 6, с. 55
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́НТЭРТУР
(Winterthur),
горад на Пн Швейцарыі. У кантоне Цюрых, у даліне р. Цёс (бас. Рэйна). 87,6 тыс. ж. (1994). Вузел чыгунак і аўтадарог. Машынабудаванне (у т. л. лакаматывабудаванне), тэкст., харч., дрэваапр., паліграф. прам-сць.
т. 4, с. 188
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)