пальмы

т. 12, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

па́льмы

(н.-лац. palmae)

сямейства вечназялёных дрэвавых або кустовых паўднёвых раслін класа аднадольных з буйным перыстым або веерападобным лісцем і мяцёлчатымі або коласападобнымі суквеццямі; даюць ядомыя плады (фінікі, арэхі, какосы), алей, цукар, віно, спірт, раслінны воск, каштоўную драўніну; некаторыя (напр. сагавая, алейная, фінікавая, какосавая) аб’ект трапічнага земляробства; многія вырошчваюцца як дэкаратыўныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

па́льма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́льма па́льмы
Р. па́льмы па́льмаў
Д. па́льме па́льмам
В. па́льму па́льмы
Т. па́льмай
па́льмаю		 па́льмамі
М. па́льме па́льмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ядомы плод фінікавай пальмы.

|| прым. фі́нікавы, -ая, -ае.

Фінікавая костачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́га², нескл., н.

Крупы з крухмалу сагавай пальмы, а таксама штучныя крупы з кукурузнага або бульбянога крухмалу.

|| прым. са́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́йя ж., бот. ліст па́параці (па́льмы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́фія, -і, ж.

1. Пальма з вялікімі перыстымі лістамі і кароткім ствалом.

2. Трывалае валакно, прыгатаванае з вонкавага слою лістоў некаторых відаў гэтай пальмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́нік, ‑а, м.

Плод фінікавай пальмы.

[Грэч. phoinix.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́говый в разн. знач. са́гавы;

са́говые па́льмы са́гавыя па́льмы;

са́говая крупа́ са́гавыя кру́пы;

са́говая ка́ша са́гавая ка́ша.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пальме́та, ‑ы, ДМ ‑меце, ж.

Архітэктурнае ўпрыгожанне, якое мае выгляд стылізаванага веерападобнага ліста пальмы.

[Фр. palmette — пальмачка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)