палыхну́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. палыхне́ палыхну́ць
Прошлы час
м. палыхну́ў палыхну́лі
ж. палыхну́ла
н. палыхну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час палыхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палыхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да палыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)