палыно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. палыно́ўка
Р. палыно́ўкі
Д. палыно́ўцы
В. палыно́ўку
Т. палыно́ўкай
палыно́ўкаю
М. палыно́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палыно́ўка ж., разг. полыно́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палыно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Разм. Гарэлка, настоеная на палыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полыно́вка разг. палыно́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

absinthe

[ˈæbsinӨ]

n.

палыно́ўка f., палыно́вая насто́йка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wormwood [ˈwɜ:mwʊd] n. палы́н;

wormwood wine палыно́ўка;

The thought was wormwood to him. Яму было горка ад гэтай думкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)