пало́тнішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пало́тнішча пало́тнішчы
Р. пало́тнішча пало́тнішч
пало́тнішчаў
Д. пало́тнішчу пало́тнішчам
В. пало́тнішча пало́тнішчы
Т. пало́тнішчам пало́тнішчамі
М. пало́тнішчы пало́тнішчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пало́тнішча, -а, мн. -ы, -нішч і -нішчаў, н.

Адрэзак тканіны на ўсю шырыню сатканага кавалка.

Стол прэзідыума быў накрыты чырвоным палотнішчам.

П. сцяга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пало́тнішча ср. поло́тнище;

п. фла́га — поло́тнище фла́га;

авіясігна́льнае п. — воен. авиасигна́льное поло́тнище

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́тнішча, ‑а, н.

Вялікі кавалак матэрыялу. Стол для прэзідыума быў накрыты чырвоным палотнішчам. Барашка. Прыняўшы прысягу, Пеця пацалаваў чырвонае палотнішча сцяга і стаў у строй. Сіняўскі. / у вобразным ужыв. Хораша ўсё гэта выглядае, калі на шэрую зямлю, на лёд ракі і выбоі.. дарогі пасцелецца вялізнае палотнішча іскрыстай снежнай белі! Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэ́са, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Атрыбут царкоўных шэсцяў у выглядзе палотнішча, прымацаванага да дрэўка з вобразам Хрыста, святых; харугва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Галаўны ўбор у народаў Азіі і Паўночнай Афрыкі ў выглядзе палотнішча лёгкай тканіны, абматанага вакол галавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

епітрахі́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Частка абрадавага адзення праваслаўнага і каталіцкага святара, якая носіцца на шыі і мае выгляд доўгага шырокага палотнішча з крыжамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хару́гва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. У старажытнасці: баявы вайсковы сцяг.

2. Замацаванае на доўгім дрэўку палотнішча з вобразамі святых, якое носяць у час рэлігійных шэсцяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кумачо́вы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, пашыты з кумачу. Кумачовае палотнішча. Кумачовая кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поло́тнище ср.

1. (кусок ткани в натуральную ширину) по́лка, -кі ж.;

па́рус в четы́ре поло́тнища па́рус у чаты́ры по́лкі;

2. (знамени и т. п.) пало́тнішча, -шча ср.;

поло́тнище зна́мени пало́тнішча сця́га;

опознава́тельное поло́тнище воен. апазнава́льнае пало́тнішча;

авиасигна́льное поло́тнище воен. авіясігна́льнае пало́тнішча;

3. (инструмента) спец. палатно́, -на́ ср.;

поло́тнище пилы́ палатно́ пілы́;

4. (у ворот) ство́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)