пало́мніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пало́мніцкі пало́мніцкая пало́мніцкае пало́мніцкія
Р. пало́мніцкага пало́мніцкай
пало́мніцкае		 пало́мніцкага пало́мніцкіх
Д. пало́мніцкаму пало́мніцкай пало́мніцкаму пало́мніцкім
В. пало́мніцкі (неадуш.)
пало́мніцкага (адуш.)		 пало́мніцкую пало́мніцкае пало́мніцкія (неадуш.)
пало́мніцкіх (адуш.)
Т. пало́мніцкім пало́мніцкай
пало́мніцкаю		 пало́мніцкім пало́мніцкімі
М. пало́мніцкім пало́мніцкай пало́мніцкім пало́мніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пало́мніцкі прям., перен. пало́мнический

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́мніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паломніка, паломніцтва. Паломніцкая літаратура. Паломніцкая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́мніцкі pílgerhaft, Pílger-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пало́мніцтва, -а, н.

1. Вандраванне, падарожжа ў якасці паломніка.

2. перан. Падарожжа, хаджэнне куды-н. вялікай колькасцю наведвальнікаў каб азнаёміцца з якімі-н. славутасцямі, а таксама да славутай асобы (іран.).

Пачалося сапраўднае п. да раскапанага старажытнага помніка архітэктуры.

|| прым. пало́мніцкі, -ая, -ае.

Паломніцкая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пало́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Багамолец, які вандруе па святых мясцінах.

|| ж. пало́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. пало́мніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пало́мнический пало́мніцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)