пало́льны гл. палоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пало́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пало́льны пало́льная пало́льнае пало́льныя
Р. пало́льнага пало́льнай
пало́льнае		 пало́льнага пало́льных
Д. пало́льнаму пало́льнай пало́льнаму пало́льным
В. пало́льны (неадуш.)
пало́льнага (адуш.)		 пало́льную пало́льнае пало́льныя (неадуш.)
пало́льных (адуш.)
Т. пало́льным пало́льнай
пало́льнаю		 пало́льным пало́льнымі
М. пало́льным пало́льнай пало́льным пало́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пало́льны с.-х. поло́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для поліва. Палольны агрэгат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́ць, палю́, по́леш, по́ле; палі́; по́латы; незак., што.

Ачышчаць ад пустазелля або выдаляць яго адкуль-н.

П. грады.

П. макрыцу.

|| зак. вы́палаць, -лю, -леш, -ле; -латы.

|| наз. по́ліва, -а, н.

|| прым. пало́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поло́льный пало́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)