Палесці́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Палесці́на
Р. Палесці́ны
Д. Палесці́не
В. Палесці́ну
Т. Палесці́най
Палесці́наю
М. Палесці́не

Іншыя варыянты: Палесты́на.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

палесці́на-ізра́ільскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палесці́на-ізра́ільскі палесці́на-ізра́ільская палесці́на-ізра́ільскае палесці́на-ізра́ільскія
Р. палесці́на-ізра́ільскага палесці́на-ізра́ільскай
палесці́на-ізра́ільскае
палесці́на-ізра́ільскага палесці́на-ізра́ільскіх
Д. палесці́на-ізра́ільскаму палесці́на-ізра́ільскай палесці́на-ізра́ільскаму палесці́на-ізра́ільскім
В. палесці́на-ізра́ільскі (неадуш.)
палесці́на-ізра́ільскага (адуш.)
палесці́на-ізра́ільскую палесці́на-ізра́ільскае палесці́на-ізра́ільскія (неадуш.)
палесці́на-ізра́ільскіх (адуш.)
Т. палесці́на-ізра́ільскім палесці́на-ізра́ільскай
палесці́на-ізра́ільскаю
палесці́на-ізра́ільскім палесці́на-ізра́ільскімі
М. палесці́на-ізра́ільскім палесці́на-ізра́ільскай палесці́на-ізра́ільскім палесці́на-ізра́ільскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Палесціна

т. 11, с. 552

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Палесты́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Палесты́на
Р. Палесты́ны
Д. Палесты́не
В. Палесты́ну
Т. Палесты́най
Палесты́наю
М. Палесці́не

Іншыя варыянты: Палесці́на.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Палесці́на і

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палесці́на Пясчанае, неўрадлівае месца (Гродна).

ур. Палесціна — левабярэжжа Нёмана ў г. Гродна.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Палести́на Палесці́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Palestyna

ж. Палесціна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

holy [ˈhəʊli] adj. святы́;

holy bread про́свіра, прасві́рка;

holy water свята́я вада́;

HolyLand Свята́я зямля́ (Палесціна);

Holy City свяшчэ́нны го́рад (Іерусалім, Рым і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АБАШЫ́ДЗЕ Іраклій Вісарыёнавіч

(23.11.1909, г. Хоні, Грузія — 13.1. 1992),

грузінскі паэт. Акад. АН Грузіі (1960). Герой Сац. Працы (1979). Скончыў Тбіліскі ун-т (1931). У 1966—92 гал. рэдактар Груз. Энцыклапедыі. Асн. тэмы творчасці — Грузія ў мінулым і сучасным, лёс мастацтва, грамадзянскі абавязак паэта. Аўтар зб-каў паэзіі «Набліжэнне» (1966), «І гэтыя песні — маёй Грузіі» (1971), «Радзіма» (1973), «Вятры ў даліне Рыёні» (1979), цыклаў вершаў «Па слядах Руставелі» (1959), «Палесціна, Палесціна» (прэмія імя Ш.Руставелі 1966), літ.-крыт. артыкулаў (зб. «За высокае майстэрства», 1959). За цыкл «У палымянай Індыі» і кн. «Па дарогах Індыі» Міжнар. прэмія імя Дж.Нэру 1972.

т. 1, с. 17

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)